cidden öyleydi ama. bi kere film 15er dakikalık aralarla geri gidiyo, başrol adamımızın beyninde gezintiye çıkmış gibi yani. konu klişe ama kurgu çok değişik. zaten tam anlamıyosunuz bitirince ben de o yüzden nette yorumlara, sözlüklere falan bakıyim dedim, hemen herkes en az iki kere izlenmesini tavsiye ediyo, o yüzden bi kaç hafta sonra tekrar izlemeyi düşünüyorum. izlerken, sürekli unutmayı, hiç bir yeni anıyı saklayamadığınızı, her defasında hayata sıfırdan başlıyomuş gibi olmanın nasıl bi duygu olabileceğini ve en kötüsü de her şeyden şüphe duymanın çaresizliğini düşünüyosunuz. yani anlayacağınız psikolojik bi dram filmi. düşünmeye ihtiyacı olanlar izlesin.sözlüklerde rastladığım ve yüzde yüz katıldığım yorumlardan bazıları;
(yorumları görmek için biraz uğraşın, bu da benim size hediyem)
insana "ben de böyle olsam acaba delirirmiydim" sorusunu sorduran film. izledikten sonra gerekli gereksiz her şeyi not alma hastalığına sebep olabilir.
ilk izlemeye başladığımda hakkında hiçbir fikrim olmayan ve 20 dakika sonra "noluyo lan bidakka" diyerek cd yi baştan açıp izlemeye başladığım, göt eden sonlar kategorisine dahil klasik adayı film...
sınav döneminde değil de boş vakit miktarının tavana vurduğu bir zamanda seyredilmesi gereken film. aksi taktirde sınavlar nedeniyle zaten allak bullak olan beyninizi temelli karıştırarak beyin amcıklamasına neden olabilir.
yorumları okumaya devam ettim ve filmden hiç bir şey anlamadığımı fark ettim. o yüzden bi kaç hafta sonra falan değil bu hafta içinde bi kaç kere izlicem.
benim beynim yandı ya, görüşürüz.
