güzel bi filmden çıkıp da sıkıcı ve monoton hayatınıza döndüğünüzdeki o iğrenç his var ya, baya oldu film biteli ama ben hala etkisi altındayım. hangi film derseniz, kelebeğin rüyası. çok muhteşemdi diyemicem ama izlenmesi gereken bi film, görülmeli yani. özellikle şiirler harika. izlerken benim de şair olan tarafım depreşti -küçükken. çok küçükken yazardım da saçma sapan- aklıma şu satırlar geldi;
bazen bi düğüm takılır boğazımıza
ne kadar yutkunursak yutkunalım gitmez ordan
belki gece uyuyunca geçer
belki de bi hafta, bi ay sonra
kim bilir
belki de "ölüm bizi ayırana dek"
